Even voorstellen…

WOMEN DRIVER: ik ben Lady Dodge en woon in ‘de stad achter de duinen’; 45 jaar, ongehuwd, geen kinderen en werkzaam als juridisch secretaresse op een advocatenkantoor. O ja, ben besmet met het DODGE-virus.

Wat voor Amerikaan heb je, hoe lang heb je hem, wilde je hem en hoe lang heb je erover gedaan eer je hem had?
Zolang ik mij kan herinneren heb ik altijd paard gereden en de Amerikaanse westernsport was en is mijn passie. Uiteindelijk, na mijn paard (een American Quarter Horse) in 1996 te hebben verkocht, mijn westernzadel ingevet en opgeborgen en mijn sporen aan de wilgen te hebben gehangen, was ik op zoek naar een nieuwe hobby.
Mijn eerste aanvaring met een Amerikaans voertuig was die van mijn broer. Hij kwam mij thuis ophalen met zijn verhoogde (!) Dodge W200 legertruck, zo van: “Stap maar in, start hem maar en zet mij maar af op Schiphol, want ik ga twee weken met vakantie…”
Oké… alles went. Ik stap wel even van mijn kleine Fiatje over naar een W200, dacht ik. Zo gezegd, zo gedaan. Vervolgens mijn broer op Schiphol afgezet en ik twee weken beetje rondgehobbeld in zijn Dodge.
Toen ik van het bestaan van dit type bakbeest van het merk DODGE op de hoogte was (met dank aan mijn broer dus!) heeft het nog geen maand geduurd voor ik er één onder mijn kont had en de mijne kon noemen. Het was liefde op het eerste gezicht en ik heb h’m nu al weer 14 jaar.
De ‘69er Dodge Dart Custom, mijn andere Amerikaan, zou 5 jaar later na de aanschaf van de W200 volgen.

Wat vind je partner en omgeving ervan?
14 Jaar geleden zag je nog zeer weinig tot geen vrouwen achter het stuur van een grote Amerikaan. Ik reed toen al veelvuldig met de truck rond, heb hem altijd goed onderhouden en veel plezier gehad. Ik deel deze passie nu samen met mijn partner, die zelf ook Amerikanen rijdt. Samengevoegd telt ons wagenpark in totaal 6 Amerikaanse auto’s; waaronder 3 Mopars. Wij hebben elkaar – surprise ! – door de auto’s leren kennen.
De buren vinden het overigens wel gaaf zo’n Dodge truck, mits ik hem maar niet voor hun voordeur parkeer.

Waarvoor gebruik je hem?
Ik gebruik h’m voor het terreinrijden en hoofdzakelijk als ‘weekend warrior’ (rij heel Nederland door, soms grensoverschrijdend).
Dit wissel ik af met tourritten in Nederland met mijn Dodge Dart. De Dart is van een geheel ander kaliber. Waar de Dodge W200 nog vrijwel geheel standaard is, is de Dart reeds gemoderniseerd en gemodificeerd: headers, flowmasters, hyjackers, sperdiff. in achteras en ook al een motorrevisie achter de rug en een 4bb op komst. Gewoon een gaaf luidruchtig dragstripmonster. Ben met mijn Dodge Dart inmiddels twee keer in Santa Pod (Engeland) geweest en heb daar voor het eerst op de dragstrip gestaan.

Waarom ben je lid van de Dodgeclub en Moparclub?
Ik ben lid van de Dodge Trucks Benelux en van de Moparclub voor: gezelligheid, materiaal- en technische kennis (know how), voor het terreinrijden op legale basis, voor het dragracen op non-professionele basis, voor de rondritten en meetings. Sinds kort ben ik ook lid geworden van de Cruise Brothers.

Heb je misschien wel eens op een echte autokalender, of magazines, krant etc. mogen staan?
Ik heb nog nooit, in al die jaren niet dat ik mijn Amerikanen bezit, in een krant, autokalender, automagazine of clubblad mogen staan, helaas. Het is pas van heel recente datum dat ik via de Cruise Brothers voor Ted van der Lans in hun jaarlijkse uitgave van de autokalender mag poseren en ik vind het een hele eer!

Heb je nog aan deze auto gerelateerde hobby’s, websites etc.?
Ondanks dat ik twee Amerikaanse hobby’s beoefen, ben ik nog nooit in Amerika geweest vanwege mijn vliegangst. Wat wel leuk is, is dat ik mijn twee hobby’s zo af en toe kan combineren.
Na 15 jaar actief in de Reining sport te zijn geweest, ben ik in aanraking gekomen met een andere tak van het westernrijden via Bob Aupers van de Trapper Ranch: nl. ‘cutting’. Dankzij Bob kan ik mijn 2 hobby’s nu combineren. Wat is er dan mooier om de Dodge W200 in de arena te hebben staan tussen de cowboys te paard en het vee met een echte Amerikaanse jury in de laadbak van mijn pick-up truck!

Daarnaast is terreinrijden echt een hobby geworden en wij gaan regelmatig naar het buitenland met de W200 om daar in organisatieverband off the road te gaan, zoals een sneeuwreis in Polen in januari (artful skidding) óf bergen beklimmen, zwarte skipistes afdalen in Val d’Isere in juni (het ultieme off-road), etc. In de toekomst willen we ook wat vaker weg met de Dart om andere wegen te gaan verkennen in het buitenland, maar dan on the road, bijvoorbeeld de Passo Della Stelvio in Italië, Trollstigen in Noorwegen, om er een paar te noemen, op zoek naar: ‘extreem and dangerous roads’.

Al onze verhalen en avonturen zijn te lezen op deze website.